Ο Νίκος Χριστοδουλίδης κέρδισε τελικά την προεδρία, όμως τα δύσκολα γι' αυτόν τώρα αρχίζουν. Έδωσε πολλές υποσχέσεις και αυτές οφείλει τώρα να τις τηρήσει για να αποδείξει ότι άξιζε πράγματι της εμπιστοσύνης του λαού.
Δύο, όμως, εκ των υποσχέσεών του έχουν ιδιαίτερη σημασία. Η μία και πιο καθοριστική, ότι θα εργαστεί ειλικρινά για την άμεση επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό, αλλά και την εξεύρεση το συντομότερο δυνατό λύσης στο Κυπριακό στη βάση ΔΔΟ και ότι δεν θα βολευτεί, όπως ο προκάτοχός του, με τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων.
Η δεύτερη, ότι θα φέρει νέο ήθος και αλλαγή στη διακυβέρνηση του τόπου και ότι θα πατάξει τις αδικίες από την κυπριακή κοινωνία και τα φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς που τόσο έχουν αμαυρώσει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Αυτές τις δύο υποσχέσεις επανέλαβε ακροθιγώς και στην πρώτη ομιλία του ως νέος Πρόεδρος της ΚΔ την Κυριακή το βράδυ στο στάδιο «Ελευθερία».
Η υλοποίηση αυτών φυσικά των υποσχέσεων δεν είναι εύκολη, και θα απαιτηθεί κάποιος χρόνος για να φανεί αν πράγματι τις πιστεύει και δεν ήταν απλά προεκλογικά πυροτεχνήματα.
Αν όμως πράγματι τις πιστεύει και θα επιδιώξει την υλοποίησή τους, πρέπει να γνωρίζει από τώρα ότι στην προσπάθειά του να τις υλοποιήσει θα βρει μεγάλα εμπόδια και αντιδράσεις, όχι από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά από τα κόμματα που στήριξαν την εκλογή του.
ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ δεν είναι κόμματα που θα βάλουν πλάτη για λύση του Κυπριακού, ενώ σαν κόμματα με συνήθεια και ροπή στη νομή της εξουσίας, έχουν τις «δικές τους» αντιλήψεις για τη διαπλοκή και διαφθορά, και δεν θα είναι διατεθειμένα να αφήσουν να χαθεί τόσο εύκολα και αμαχητί το «λαχείο» που τους έπεσε.
Αν λοιπόν ο Νίκος Χριστοδουλίδης θέλει να φανεί συνεπής με τα όσα έλεγε στην προεκλογική, πρέπει να είναι έτοιμος να συγκρουστεί μαζί τους και να «σπάσει αβγά».
Αν επιχειρήσει να εξισορροπήσει θα πρέπει να βάλει «πολύ νερό στο κρασί του», και αυτό θα τον κάνει ασυνεπή μεταξύ λόγων και έργων και έναν Πρόεδρο από τα ίδια.
Για να μην φτάσει σε αυτή την κατάσταση, θα πρέπει να τραβήξει τα λουριά δυνατά από την αρχή και να μην αφήσει περιθώρια σε όλους αυτούς που από την πρώτη στιγμή έσπευσαν να οικειοποιηθούν τη νίκη του και ανταγωνίζονται σε ποιον ανήκει αυτή η νίκη, να τον λοξοδρομήσουν απ' όσα υποσχέθηκε.
Η νίκη ανήκει στον Νίκο Χριστοδουλίδη. Αυτόν ψήφισε ο λαός, αυτόν εμπιστεύθηκε και όχι το ένα ή το άλλο κόμμα και κομματίδιο που συγκολλήθηκε πάνω του.
Το πρώτο αποφασιστικό μήνυμα ότι εκείνος είναι το αφεντικό, και η διακυβέρνηση θα είναι δική του και κανενός άλλου, ο Νίκος Χριστοδουλίδης πρέπει να το στείλει με τον διορισμό του Υπουργικού του Συμβουλίου.
Φυσικά και θα δώσει κάποια υπουργεία στα κόμματα που τον στήριξαν, αλλά έχει τεράστια σημασία ποια θα είναι αυτά τα υπουργεία.
Τα «βαριά» υπουργεία (Εξωτερικών, Οικονομικών), όπως και κάποια άλλα ιδιαίτερης επίσης σημασίας (Εσωτερικών, Παιδείας, Δικαιοσύνης, Εργασίας), πρέπει να δοθούν σε ανθρώπους της δικής του προσωπικής επιλογής, στους οποίους θα έχει απόλυτη εμπιστοσύνη ότι δεν θα εξυπηρετούν κομματικές ατζέντες και δεν θα βάζουν τρικλοποδιές στην υλοποίηση του προγράμματος και των εξαγγελιών του.
Υπουργεία, υφυπουργεία και επιτροπάτα απομένουν πολλά για να βολευτούν οι εξουσιολάγνοι εταίροι του.
Αν μπορέσει να στήσει ένα δυνατό κυβερνητικό κορμό δικής του σφραγίδας και θα μπορεί να επιβάλει τη δική του πολιτική και να διασφαλίσει κυβερνητική ομοιογένεια, αλλά και να μπορέσει να αντέξει τους οποιουσδήποτε πιθανούς κραδασμούς και εκβιασμούς στο επόμενο διάστημα, που είναι βέβαιο ότι, αργά ή γρήγορα, θα έλθουν.
